วัดศิลาอาสน์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไปที่: ป้ายบอกทาง, ค้นหา
วัดศิลาอาสน์ ภูพระ ตั้งอยู่บนเนินเขาหินทรายเตี้ย ๆ ที่บ้านนาไก่เซา ตำบลนาเสียว อำเภอเมืองชัยภูมิ อยู่ห่างจากตัวเมืองชัยภูมิไปทางด้านทิศเหนือ ระยะทางประมาณ 15 กิโลเมตร ภายในบริเวณวัดมีพระพุทธรูปจำหลัก(แกะสลัก) เป็นกลุ่ม อยู่ใต้เพิงผาหินอันเป็นที่มาของชื่อ ภูพระ และเป็นที่เคารพสักการะของชาวบ้านมาช้านาน ประกอบด้วยพระพุทธรูปองค์ใหญ่ประทับนั่งขัดสมาธิเพชร หน้าตักกว้าง 5 ฟุต สูง 7 ฟุต พระหัตถ์ขวาวางอยู่ที่พระเพลา พระหัตถ์ซ้ายพาดอยู่ที่พระชงฆ์ (พระหัตถ์อยู่ในท่าตรงข้ามกับปางมารวิชัย) เรียกกันว่า พระเจ้าตื้อ มีพระพุทธรูปหินทรายขนาดเล็กสูง 7 นิ้วลักษณะเดียวกันอีก 1 องค์ตั้งวางอยู่ด้านหน้า ใกล้กันมีพระพุทธรูปอีก 7 องค์จำหลักรอบเสาหินทราย ประทับนั่งเรียงแถว ปางสมาธิ 5 องค์ ปางเดียวกับพระเจ้าตื้อ 2 องค์ พระพุทธรูปเหล่านี้มีพุทธลักษณะเป็นแบบพระพุทธรูปอู่ทอง มีอายุอยู่ระหว่างพุทธศตวรรษที่ 18-19 ร่วมสมัยอยุธยาตอนต้น ทุกปีมีงานนมัสการพระพุทธรูปที่ภูพระในกลางเดือน 5 เริ่มต้นวันขึ้น 14 ค่ำ รวม 3 วัน ท่านที่อยู่ต่างจังหวัดประสงค์จะเดินทางไปนมัสการพระพุทธรูปซึ่งเป็นปูชนีย สถานเก่าแก่แห่งหนึ่งของจังหวัดชัยภูมิ หรือเที่ยวชมวัด สามารถไปได้โดยทางรถยนตฺ ปัจจุบันการเดินทางสะดวก ถนนลาดยางตลอดเส้นทาง
หมวดหมู่: วัดในจังหวัดชัยภูมิ
วัดศิลาอาสน์ ภูพระ ตั้งอยู่บนเนินเขาหินทรายเตี้ย ๆ ที่บ้านนาไก่เซา ตำบลนาเสียว อำเภอเมืองชัยภูมิ อยู่ห่างจากตัวเมืองชัยภูมิไปทางด้านทิศเหนือ ระยะทางประมาณ 15 กิโลเมตร ภายในบริเวณวัดมีพระพุทธรูปจำหลัก(แกะสลัก) เป็นกลุ่ม อยู่ใต้เพิงผาหินอันเป็นที่มาของชื่อ ภูพระ และเป็นที่เคารพสักการะของชาวบ้านมาช้านาน ประกอบด้วยพระพุทธรูปองค์ใหญ่ประทับนั่งขัดสมาธิเพชร หน้าตักกว้าง 5 ฟุต สูง 7 ฟุต พระหัตถ์ขวาวางอยู่ที่พระเพลา พระหัตถ์ซ้ายพาดอยู่ที่พระชงฆ์ (พระหัตถ์อยู่ในท่าตรงข้ามกับปางมารวิชัย) เรียกกันว่า พระเจ้าตื้อ มีพระพุทธรูปหินทรายขนาดเล็กสูง 7 นิ้วลักษณะเดียวกันอีก 1 องค์ตั้งวางอยู่ด้านหน้า ใกล้กันมีพระพุทธรูปอีก 7 องค์จำหลักรอบเสาหินทราย ประทับนั่งเรียงแถว ปางสมาธิ 5 องค์ ปางเดียวกับพระเจ้าตื้อ 2 องค์ พระพุทธรูปเหล่านี้มีพุทธลักษณะเป็นแบบพระพุทธรูปอู่ทอง มีอายุอยู่ระหว่างพุทธศตวรรษที่ 18-19 ร่วมสมัยอยุธยาตอนต้น ทุกปีมีงานนมัสการพระพุทธรูปที่ภูพระในกลางเดือน 5 เริ่มต้นวันขึ้น 14 ค่ำ รวม 3 วัน ท่านที่อยู่ต่างจังหวัดประสงค์จะเดินทางไปนมัสการพระพุทธรูปซึ่งเป็นปูชนีย สถานเก่าแก่แห่งหนึ่งของจังหวัดชัยภูมิ หรือเที่ยวชมวัด สามารถไปได้โดยทางรถยนตฺ ปัจจุบันการเดินทางสะดวก ถนนลาดยางตลอดเส้นทาง
หมวดหมู่: วัดในจังหวัดชัยภูมิ
ปรางค์กู่
จังหวัดชัยภูมิ เป็นอีกจังหวัดหนึ่งทางภาคอีสานของประเทศไทยที่มีความเป็นมาที่เก่าแก่ มีอารยธรรมซ้อนทับกันหลายสมัย สามารถสืบย้อนไปได้ถึงสมัยทวารวดี สมัยขอมยังเรืองอำนาจ โดยในสมัยที่ขอมยังเรืองอำนาจนี้ เมืองชัยภูมิถือได้ว่าเป็นเมืองผ่านของขอม และได้ปรากฏหลักฐานเป็นปรางค์ศิลาหลายเเห่งกระจายอยู่ตามจุดต่างๆ เช่น พระธาตุหนองสามหมื่น พระธาตุกุดจอก ฯลฯ
"ปรางค์กู่" ตั้งอยู่ที่บ้านหนองบัว อำเภอเมืองชัยภูมิ ก็เป็นสถาปัตยกรรมอีกชิ้นหนึ่งที่ได้รับอิทธิพลจากขอม คำว่าปรางค์กู่นั้น เป็นชื่อเรียกของกลุ่มอาคารที่มีแผนผังและลักษณะแบบเดียวกันกับอาคารที่ เชื่อกันว่าเป็นอโรคยาศาล หรือสถานพยาบาลที่สร้างขึ้นในพุทธศตวรรษที่ 18 ในสมัยของพระเจ้าชัยวรมันที่ 7
สำหรับปรางค์กู่ที่ จังหวัดชัยภูมินี้ เป็นโบราณสถานที่สมบูรณ์ที่สุดของจังหวัดชัยภูมิ มีลักษณะเป็นปรางค์ประธานอยู่ตรงกลางหนึ่งองค์ มีวิหารหรือบรรณาลัยด้านหน้าหนึ่งหลัง ล้อมรอบด้วยกำแพงศิลาแลง และมีโคปุระ (ซุ้มประตู) อยู่เฉพาะด้านหน้า ทั้งหมดก่อด้วยศิลาแลง ยกเว้นกรอบประตูหน้าต่าง ทับหลัง เสาประดับเป็นหินทราย หันหน้าไปทางทิศตะวันออก
ปรางค์ประธานของปรางค์กู่ องค์นี้มีผังเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสขนาด 5 เมตร ย่อมุมไม้สิบสอง ด้านหน้ามีประตูเข้าออกทำเป็นมุขยื่นออกมา ผนังปรางค์อีก 3 ด้านเป็นประตูหลอก เหนือประตูหลอกด้านทิศเหนือยังคงมีทับหลังประดับอยู่ ภาพบนทับหลังจำหลักเป็นรูปของพระพุทธรูปประทับนั่งปางสมาธิเหนือหน้ากาล ซึ่งจับท่อนพวงมาลัยไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง ส่วนด้านข้างทางซ้ายและขวาจำหลักรูปพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร 4 กร กับรูปนางปรัชญาปารมิตา ด้านหน้าก็ยังมีทับหลังเช่นกัน สันนิษฐานว่าสลักเป็นภาพเดียวกัน แต่ปัจจุบันลบเลือนมาก
และ ภายในช่องประตูหลอกทางด้านทิศเหนือ ก็ยังมีพระพุทธรูปศิลาปางสมาธิ ศิลปะแบบทวาราวดี ขนาดสูง 1.75 เมตร ประดิษฐานอยู่ 1 องค์ ซึ่งเป็นของที่เคลื่อนย้ายมาจากที่อื่น เป็นที่เคารพสักการะของชาวชัยภูมิ นอกจากนี้ยังพบทับหลังและองค์ประกอบทางสถาปัตยกรรมอื่นๆ อีก เช่น เสาประดับประตู เป็นต้น นอกจากนั้น บริเวณนอกกำแพงตรงมุมทิศตะวันออกเฉียงเหนือก็มีสระน้ำอยู่ 1 สระด้วยกัน
แม้จะมีขนาดไม่ใหญ่โตนัก แต่ปรางค์กู่ก็ถือเป็นโบราณสถานที่ชาวชัยภูมิให้ความเคารพสักการะมาโดยตลอด โดยทุกๆ วันเพ็ญเดือน 5 ของแต่ละปี ก็จะมีการจัดงานสรงน้ำพระพุทธรูปที่ปรางค์กู่เป็นประจำ ติดต่อกัน 3 วัน ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของโบราณสถานแห่งนี้ รวมทั้งความเคารพที่คนชัยภูมิมีต่อปรางค์กู่ได้เป็นอย่างดี
และ นอกจากปรางค์กู่แล้ว จังหวัดชัยภูมิก็ยังมีแหล่งท่องเที่ยวที่หลากหลายและน่าสนใจอีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นทุ่งดอกกระเจียว ที่จะบานในช่วงเดือนมิถุนายน-สิงหาคม อุทยานแห่งป่าหินงาม ที่จะมีโขดหินรูปร่างแปลกๆ กระจัดกระจายอยู่ในพื้นที่นับสิบไร่ รวมทั้งยังมีน้ำตกที่สวยงามอย่างน้ำตกตาดโตน และน้ำตกตาดฟ้า ในอุทยานแห่งชาติตาดโตน นับว่าจังหวัดชัยภูมินี้เป็นเมืองท่องเที่ยวที่น่าสนใจอีกเมืองหนึ่ง
ปรางค์ กู่ เป็นโบราณสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ ตั้งอยู่ที่บ้านหนองบัว ตำบลในเมือง เขตอำเภอเมือง อยู่ห่างจากตัวจังหวัดประมาณ 3 กิโลเมตร จากจังหวัดชัยภูมิมาตามทางหลวงหมายเลข 202 ประมาณ 1 กิโลเมตรจะมีทางแยกเลี้ยวขวาเข้าปรางค์กู่ตามทางหลวงหมายเลข 2158 เป็นระยะทางอีกประมาณ 2 กิโลเมตร
"ปรางค์กู่" ตั้งอยู่ที่บ้านหนองบัว อำเภอเมืองชัยภูมิ ก็เป็นสถาปัตยกรรมอีกชิ้นหนึ่งที่ได้รับอิทธิพลจากขอม คำว่าปรางค์กู่นั้น เป็นชื่อเรียกของกลุ่มอาคารที่มีแผนผังและลักษณะแบบเดียวกันกับอาคารที่ เชื่อกันว่าเป็นอโรคยาศาล หรือสถานพยาบาลที่สร้างขึ้นในพุทธศตวรรษที่ 18 ในสมัยของพระเจ้าชัยวรมันที่ 7
สำหรับปรางค์กู่ที่ จังหวัดชัยภูมินี้ เป็นโบราณสถานที่สมบูรณ์ที่สุดของจังหวัดชัยภูมิ มีลักษณะเป็นปรางค์ประธานอยู่ตรงกลางหนึ่งองค์ มีวิหารหรือบรรณาลัยด้านหน้าหนึ่งหลัง ล้อมรอบด้วยกำแพงศิลาแลง และมีโคปุระ (ซุ้มประตู) อยู่เฉพาะด้านหน้า ทั้งหมดก่อด้วยศิลาแลง ยกเว้นกรอบประตูหน้าต่าง ทับหลัง เสาประดับเป็นหินทราย หันหน้าไปทางทิศตะวันออก
ปรางค์ประธานของปรางค์กู่ องค์นี้มีผังเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสขนาด 5 เมตร ย่อมุมไม้สิบสอง ด้านหน้ามีประตูเข้าออกทำเป็นมุขยื่นออกมา ผนังปรางค์อีก 3 ด้านเป็นประตูหลอก เหนือประตูหลอกด้านทิศเหนือยังคงมีทับหลังประดับอยู่ ภาพบนทับหลังจำหลักเป็นรูปของพระพุทธรูปประทับนั่งปางสมาธิเหนือหน้ากาล ซึ่งจับท่อนพวงมาลัยไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง ส่วนด้านข้างทางซ้ายและขวาจำหลักรูปพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร 4 กร กับรูปนางปรัชญาปารมิตา ด้านหน้าก็ยังมีทับหลังเช่นกัน สันนิษฐานว่าสลักเป็นภาพเดียวกัน แต่ปัจจุบันลบเลือนมาก
และ ภายในช่องประตูหลอกทางด้านทิศเหนือ ก็ยังมีพระพุทธรูปศิลาปางสมาธิ ศิลปะแบบทวาราวดี ขนาดสูง 1.75 เมตร ประดิษฐานอยู่ 1 องค์ ซึ่งเป็นของที่เคลื่อนย้ายมาจากที่อื่น เป็นที่เคารพสักการะของชาวชัยภูมิ นอกจากนี้ยังพบทับหลังและองค์ประกอบทางสถาปัตยกรรมอื่นๆ อีก เช่น เสาประดับประตู เป็นต้น นอกจากนั้น บริเวณนอกกำแพงตรงมุมทิศตะวันออกเฉียงเหนือก็มีสระน้ำอยู่ 1 สระด้วยกัน
แม้จะมีขนาดไม่ใหญ่โตนัก แต่ปรางค์กู่ก็ถือเป็นโบราณสถานที่ชาวชัยภูมิให้ความเคารพสักการะมาโดยตลอด โดยทุกๆ วันเพ็ญเดือน 5 ของแต่ละปี ก็จะมีการจัดงานสรงน้ำพระพุทธรูปที่ปรางค์กู่เป็นประจำ ติดต่อกัน 3 วัน ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของโบราณสถานแห่งนี้ รวมทั้งความเคารพที่คนชัยภูมิมีต่อปรางค์กู่ได้เป็นอย่างดี
และ นอกจากปรางค์กู่แล้ว จังหวัดชัยภูมิก็ยังมีแหล่งท่องเที่ยวที่หลากหลายและน่าสนใจอีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นทุ่งดอกกระเจียว ที่จะบานในช่วงเดือนมิถุนายน-สิงหาคม อุทยานแห่งป่าหินงาม ที่จะมีโขดหินรูปร่างแปลกๆ กระจัดกระจายอยู่ในพื้นที่นับสิบไร่ รวมทั้งยังมีน้ำตกที่สวยงามอย่างน้ำตกตาดโตน และน้ำตกตาดฟ้า ในอุทยานแห่งชาติตาดโตน นับว่าจังหวัดชัยภูมินี้เป็นเมืองท่องเที่ยวที่น่าสนใจอีกเมืองหนึ่ง
ปรางค์ กู่ เป็นโบราณสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ ตั้งอยู่ที่บ้านหนองบัว ตำบลในเมือง เขตอำเภอเมือง อยู่ห่างจากตัวจังหวัดประมาณ 3 กิโลเมตร จากจังหวัดชัยภูมิมาตามทางหลวงหมายเลข 202 ประมาณ 1 กิโลเมตรจะมีทางแยกเลี้ยวขวาเข้าปรางค์กู่ตามทางหลวงหมายเลข 2158 เป็นระยะทางอีกประมาณ 2 กิโลเมตร
กู่แดง ตั้งอยู่ในวัดกุดยาง ตำบลตลาดแร้ง จากตัวเมืองชัยภูมิ ใช้ทางหลวงหมายเลข 225 ผ่านอำเภอบ้านเขว้าจนถึงบ้านหลุมโพธิ์ประมาณ 30 กิโลเมตร แล้วเลี้ยวขวาไปบ้านกุดยางอีก 8 กิโลเมตร
เป็นโบราณสถานสมัยขอม ปัจจุบันคงเหลือเพียงฐานรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสย่อมุม ก่อสูงด้วยศิลาแลง มีร่องรอยบันไดทางขึ้นทั้ง 4 ด้าน ผนังก่ออิฐแต่หักพังหมด คงเหลือเสากรอบประตูทั้ง 4 ด้าน
เป็นโบราณสถานสมัยขอม ปัจจุบันคงเหลือเพียงฐานรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสย่อมุม ก่อสูงด้วยศิลาแลง มีร่องรอยบันไดทางขึ้นทั้ง 4 ด้าน ผนังก่ออิฐแต่หักพังหมด คงเหลือเสากรอบประตูทั้ง 4 ด้าน
พบทับหลังสลักเป็นภาพพระกฤษณะประลองกำลังกับช้าง ส่วนทางด้านเหนือถูกดัดแปลงโดยทางวัดได้สร้างพระพุทธรูปประทับนั่งพร้อม บันไดทางขึ้นครอบอาคารเดิม โบราณสถานแห่งนี้ประมาณอายุจากลวดลายทับหลังอยู่ในราวพุทธศตวรรษที่ 16 ตรงกับศิลปเขมรแบบบาปวน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น